systeem

Ik zit in een kring zoals een kring moet zijn: rond, met ruimte voor mezelf en veilig. Het licht is goed, de stilte te doen. Mijn voeten raken de grond, vergis ik me of voel ik écht dwars door de Groningse klei ook Friese wortels?

Mijn schouders raken ontspannen als ik me voorstel dat mijn moeder links achter me staat en daarnaast mijn vader, op rechts. Achter mijn moeder staan háár moeder en vader, net zoals achter mijn vader zíjn moeder en vader staan. Het kost me geen moeite om achter mijn grootouders hún moeders en vaders te zien, en daarachter een eindeloze steeds breder wordende groep vaders en moeders… Ik zie water, ik hoor zingen, ik ruik Rotterdam, ik voel creativiteit, ik proef zout. Alles wat gevoeld en gedacht is, alles wat gekozen en niet gekozen is, alles wat gemist en weer gevonden is, alles wat uitgesproken en verzwegen is, alles wat gemaakt en afgebroken is, alles wat geleerd en vergeten is, alles wat gezien en niet gezien is… alles stroomt naar mij en ik neem het aan.

Dan zie ik mezelf omdraaien om werkelijk te kijken naar het volledige beeld achter mij, ik zie het allemaal en maak een diepe buiging… Mijn rug wordt recht en sterk als ik me weer terugdraai, mijn blik vooruit.
Vanuit mijn binnenste voel ik de stroom, klaar om door te geven...

We beginnen pas…